براساس آخرین سرشماری (سال 1395) جمعیت کل کشور، ۷۹ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۲۷۹ نفر است که از این تعداد ۵۱ درصد مرد و ۴۹ درصد زن هستند. این در حالی است که ۴ میلیون و ۴۲۳ هزار و ۲۲۵ نفر دختر مجرد در سن ازدواج (۱۵ تا ۲۹ سال) و ۵ میلیون و ۳۷۲ هزار و ۹۸۹ نفر پسر در سن ازدواج (۲۰ تا ۳۴ سال) در کشور داریم که با عنايت به فاصله سني پنج ساله معمول براي ازدواج، در حال حاضر به ازای هر ۱۰۰ پسر، ۸۲ دختر در سن ازدواج در کشور وجود دارد.
تعداد مردان مجرد بالای 40 سال یکسوم تعداد زنان مجرد است و با عنايت به ساختارهاي فرهنگي موجود در جامعه درباره بزرگتر بودن مرد از زن براي ازدواج و فاصله سني متوسط پنج ساله، احتمال رسیدن این گروه از زنان بالای40 سال به تجرد قطعی زیاد است. منظور از تجرد قطعی، نسبت درصد کسانی است که تا سن 45 سالگی ازدواج نکردهاند و پس از آن نيز انتظار ازدواج آنها وجود ندارد.
در سال1390، از کل جمعیت 15 ساله به بالا، درصد زنان و مردان هرگز ازدواجنکرده، به ترتیب برابر ۵/۲۳ و 32 درصد بود که در سرشماری سال 1395 این ارقام کاهش پیدا کرده و به ۵/۱۹ و ۳/۲۸ درصد رسیده است.
وقتی جمعیت به سنی برسد که پس از آن دیگر میزان تجرد کاهش پیدا نکند، به آن سن، سن تجرد قطعی میگویند. این سن در ایران برای زنان از حدود 40 تا 44 سال در نظر گرفته میشود؛ زیرا سهم ازدواج پس از این سن به حداقل میرسد و تغيير محسوسي نخواهد کرد. برای مردان نیز معمولاً سن تجرد قطعی را 50 تا 54 سال در نظر میگیریم. تا چند سال پیش، میزان تجرد قطعی برای زنان حدود ۸/۱ درصد و برای مردان حدود 2 درصد بود؛ یعنی حدود ۸/۱ درصد زنان وقتی به 45 سال میرسیدند، مجرد باقی میماندند و تا آخر عمر شانس یا فرصت ازدواج یا تمایل به ازدواج پیدا نمیکنند. با تغییرات رخداده در سالهای اخیر، آمار تجرد قطعی زنان در محدوده سنی 45 تا 49 سال به حدود 4 درصد و برای مردان در همین محدوده سنی به حدود ۷/۲ درصد رسیده است. در واقع، تحول اساسی دو دهه اخیر، افزایش سهم تجرد قطعی برای زنان است.
در چنين شرايطي ممکن است دختران تا ۳۵ سالگی به علت وجود خانواده احساس تنهایی نکنند؛ اما در یک سنی افراد به شدت احساس تنهایی خواهند کرد و این آسیبپذیری برای زنان بیشتر از مردان خواهد بود. با استناد به همين آمار و ارقامي که در بالا به آن اشاره شد، تجرد در جامعه به گونهاي نيست که نتوان براي آن کاري کرد و براي مقابله با اين پديده و آسيبهاي ناشي از آن ميتوان به سراغ تغيير و اصلاح در فرهنگ جامعه رفت.
در حال حاضر، متوسط فاصله سني زوجین در ازدواج کشور حدود پنج سال است. اين در حالي است که روانشناسان درباره فاصله سني مناسب براي ازدواج مثبت و منفي سه سال را مناسب ميدانند. با وضعيت موجود در کشور اگر فاصله سني ازدواج در کشور به دو سال يا يک سال کاهش پيدا کند و حتي فرهنگ همسنگزيني جا بيفتد، تعادل ميان جمعيت پسران و دختران به حد مطلوب ميرسد و از نرخ تجرد قطعي در کشور به ميزان چشمگيري کاسته خواهد شد.
ارسال نظرات